Η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής έχει αυξήσει τη σημασία της για τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, αποτελώντας το κορυφαίο κίνητρό τους και εκτοπίζοντας τις αμοιβές στη δεύτερη θέση, σύμφωνα με ετήσια διεθνή έρευνα σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Για το 83% των 26.000 εργαζομένων που συμμετείχαν στην έρευνα σε 35 χώρες, η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής αποτέλεσε τον παράγοντα με την υψηλότερη κατάταξη για το προσωπικό όσον αφορά την τρέχουσα ή τη μελλοντική του εργασία, σε αντιστοιχία με την ασφάλεια της εργασίας (83%) και λίγο μπροστά από τον μισθό (82%).
Σχεδόν πέντε χρόνια από τότε που τα λουκέτα του Covid έστειλαν τους εργαζόμενους από τα γραφεία τους στα τραπέζια της κουζίνας, στα δωμάτια και στους καναπέδες τους, ο κόσμος της εργασίας έχει υποστεί σεισμική μεταβολή, καθώς η υβριδική εργασία είναι πλέον πολύ πιο συνηθισμένη, ακόμη και αν δεν είναι δυνατή για όλες τις θέσεις εργασίας.
Η αλλαγή των απαιτήσεων και των προσδοκιών στον εργασιακό χώρο είναι πιο συχνή μεταξύ των νεότερων εργαζομένων, οι οποίοι εκτιμούν περισσότερο την εξισορρόπηση της επαγγελματικής και της ιδιωτικής τους ζωής, τονίζοντας τις διαφορές μεταξύ των γενεών των συναδέλφων.
Η ευελιξία στο πότε και πού οι εργαζόμενοι εκτελούν τους ρόλους τους φαίνεται επίσης να έχει εδραιωθεί στους οργανισμούς σε όλο τον κόσμο, διαπίστωσε η Randstad. Το ποσοστό των εργαζομένων που δήλωσαν ότι η εργασία τους προσφέρει ευελιξία έχει αυξηθεί σημαντικά από έτος σε έτος, όσον αφορά τις ώρες εργασίας τους -οι οποίες αυξήθηκαν από 57% στην έκθεση του 2024 σε 65%, μια σχετική αύξηση 14%- και την τοποθεσία εργασίας τους, η οποία ανέβηκε από 51% σε 60%, μια σχετική αύξηση σχεδόν 18%.
Σχεδόν τα δύο τρίτα των εργαζομένων (64%) ανέφεραν ότι μπορούν να επιλέξουν την ένταση της εργασίας τους, ποσοστό αυξημένο σε σχέση με το προηγούμενο έτος, γεγονός που υποδηλώνει ότι η ευελιξία στον χώρο εργασίας έχει εξομαλυνθεί, σύμφωνα με την Randstad, καθώς οι εργοδότες έχουν δώσει στο προσωπικό τους μεγαλύτερη ελευθερία να προσαρμόσουν την εργασία τους στη ζωή τους.
Ακόμη και σε μια εποχή μεγαλύτερης ευελιξίας και εργασίας στο σπίτι, η συντριπτική πλειοψηφία (83%) των εργαζομένων δήλωσε ότι επιθυμεί ο χώρος εργασίας τους να τους παρέχει μια αίσθηση κοινότητας. Οι εργαζόμενοι δεν είναι επίσης διατεθειμένοι να παραμείνουν πιστοί στον εργοδότη τους εάν αισθάνονται ότι δεν ανήκουν σε έναν οργανισμό, και περισσότεροι από τους μισούς (55%) δήλωσαν ότι θα ήταν έτοιμοι να παραιτηθούν για τον λόγο αυτό, μια σημαντική αύξηση σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα (37%). Διαπιστώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στο Ηνωμένο Βασίλειο συμφωνούν σε γενικές γραμμές με τους ομολόγους τους σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με το τι εκτιμούν σε έναν εργοδότη και ήταν πιο πιθανό από τον παγκόσμιο μέσο όρο να αναφέρουν ευελιξία στον εργασιακό χώρο.
