Συνέντευξη στη γαλλική εφημερίδα Libération παραχώρησε η Πρόεδρος του Συλλόγου Οικογενειών θυμάτων και επιζώντων στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, ένα από τα 57 άτομα που έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα των Τεμπών ήταν η κόρη της, η Μάρθη, και η ίδια έχει γίνει σύμβολο στον αγώνα για την αλήθεια σχετικά με το εν λόγω δυστύχημα, προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Στο άρθρο με τίτλο “Ελλάδα: Δύο χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη, δεν έχουμε πλέον εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα της χώρας μας”, η Μαρία Καρυστιανού παραθέτει τις απόψεις της για την πρόοδο της έρευνας και εξηγεί γιατί, υπό αυτές τις συνθήκες, η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στο Στρασβούργο φαίνεται η μόνη δυνατή λύση.
Σε ερώτημα του δημοσιογράφου για την εξέλιξη της δικαστικής έρευνας όσον αφορά στο δυστύχημα των Τεμπών, η κα Καρυστιανού αναφέρει ότι “αυτό που συμβαίνει είναι αφύσικο. Τόσο οι οικογένειες των θυμάτων, όσο και οι επιζώντες είναι θύματα αυτής της δυσλειτουργίας. Ενώ παιδιά έχασαν τη ζωή τους στην καταστροφή της 28ης Φεβρουαρίου 2023, ο τρόπος με τον οποίο διεξήχθη η έρευνα ήταν μια απόλυτη καταστροφή. Πρώτον, ο χώρος όπου έλαβε χώρα το δυστύχημα δεν προστατευόταν ούτε από την αστυνομία ούτε από τις δικαστικές Αρχές. Είχε μάλιστα επιχωματωθεί. Δεύτερον, πολλά αποδεικτικά στοιχεία δεν παραδόθηκαν στα δικαστήρια. Δύο χρόνια μετά την τραγωδία, εμείς, οι οικογένειες των θυμάτων και οι επιζώντες, δεν έχουμε κανένα πραγματικό στοιχείο που να μας βοηθά να καταλάβουμε τί συνέβη. Τα ερωτήματά μας παραμένουν αναπάντητα. Ακόμη χειρότερα, πριν από λίγες ημέρες, ο ανακριτής μας ενημέρωσε ότι κρίσιμα έγγραφα, όπως οι ηχογραφήσεις και τα ψηφιακά έγγραφα που κατασχέθηκαν από το Τμήμα Εγκληματολογικών Ερευνών στις 14-15 Μαρτίου 2023, του είχαν πράγματι παραδοθεί πριν από δύο έτη, αλλά δεν συμπεριλήφθηκαν στο φάκελο. Με άλλα λόγια, τα αποδεικτικά στοιχεία αποκρύπτονται από τους ίδιους τους ανακριτές! Κατά συνέπεια, είναι συνεργοί των ενόχων”.
Στο ερώτημα για το αν είναι ικανοποιημένη με το έργο της κοινοβουλευτικής επιτροπής, η ίδια απαντά: “Απολύτως όχι! Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, όταν μια υπόθεση αφορά πολιτικό πρόσωπο, η υπόθεση παραπέμπεται αμέσως στο κοινοβούλιο, το οποίο συγκροτεί εξεταστική επιτροπή αποτελούμενη από βουλευτές για να καθορίσει την ποινική ευθύνη του πολιτικού προσώπου. Ωστόσο, ορισμένα άτομα που θα έπρεπε να είχαν κληθεί ως μάρτυρες δεν κλήθηκαν, παρά το ότι οι δηλώσεις τους θα βοηθούσαν να διαφωτιστεί το δυστύχημα. Και όταν ακούστηκε ο Κώστας Καραμανλής, ο υπουργός Μεταφορών του 2023, πολλαπλασίασε τα λάθη και τις προσεγγίσεις στην υπόθεση. Καθώς η επιτροπή αυτή δεν αποτελείται από δικαστές, αλλά από βουλευτές -οι περισσότεροι εκ των οποίων προέρχονται από την πλειοψηφία- δεν ήρε την ασυλία του υπουργού. Και η επιτροπή ολοκλήρωσε το έργο της πολύ γρήγορα. Ως αποτέλεσμα, τα δικαστήρια δεν μπόρεσαν ποτέ να διεξάγουν προκαταρκτική έρευνα για την ποινική ευθύνη του υπουργού Μεταφορών. Στη Βουλή, η εξεταστική επιτροπή δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια παρωδία”.
“Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα- όπως προσθέτει η κα Καρυστιανού – η δικαιοσύνη και η κυβέρνηση προστατεύουν πάντα τους πολιτικούς. Για κανένα κρατικό έγκλημα δεν έχει αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη. Ωστόσο, στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών, ολόκληρη η κοινωνία έχει αναλάβει την υπόθεση των οικογενειών των θυμάτων και ζητά να αποδοθεί δικαιοσύνη. Οι συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται τακτικά, ιδιαίτερα αυτή που πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου, αποτελούν απόδειξη αυτού”.
“Έχουμε χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο ελληνικό δικαστικό σύστημα, το οποίο δεν λειτουργεί. Με τον ρυθμό που εξελίσσονται τα πράγματα, δεν θα υπάρξει ποτέ δίκαιη δίκη. Έτσι, τώρα θέλουμε να πάμε την υπόθεσή μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο. Βρισκόμαστε στη διαδικασία εξέτασης όλων των δυνατοτήτων για να το πράξουμε στο εγγύς μέλλον. Έχουμε ήδη ζητήσει από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να μεταφέρει την υπόθεσή μας εκτός εθνικών συνόρων. Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, Laura Kövesi, έχει ζητήσει από τους Έλληνες πολιτικούς να τροποποιήσουν τον νόμο που παρέχει ασυλία στους υπουργούς. Καθώς δεν έχουμε πλέον εμπιστοσύνη στο ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης, η μόνη μας ελπίδα είναι πλέον η δικαιοσύνη στην Ευρώπη”- καταλήγει η ίδια.
