Ειδικότερα, ο εσωτερικός πυρήνας της σελήνης περιγράφεται ως συμπαγής σφαίρα με πυκνότητα παρόμοια με αυτή του σιδήρου. Οι ερευνητές ελπίζουν πως αυτή η ανακάλυψη θα συμβάλει ώστε να διευθετηθεί μια μακρά διαμάχη σχετικά με το αν η εσωτερική καρδιά της Σελήνης είναι στερεή ή λιωμένη και θα οδηγήσει σε μια πιο ακριβή κατανόηση της ιστορίας της Σελήνης όπως και του ηλιακού συστήματος γενικότερα.
«Τα αποτελέσματά μας θέτουν υπό αμφισβήτηση την εξέλιξη του μαγνητικού πεδίου της Σελήνης χάρη στην απόδειξη της ύπαρξης του εσωτερικού πυρήνα και υποστηρίζουν ένα σενάριο ανατροπής του μανδύα, παρέχοντας ουσιαστικές πληροφορίες για τον βομβαρδισμό της Σελήνης κατά τα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια του Ηλιακού συστήματος», αναφέρει ο Arthur Briaud από το French National Centre for Scientific Research της Γαλλίας.
Προκειμένου να μπορούσαν να μελετήσουν την εσωτερική σύνθεση αντικειμένων του Ηλιακού μας Συστήματος οι ερευνητές αξιοποιούν σεισμικά δεδομένα. Ο τρόπος με τον οποίο τα ακουστικά κύματα που παράγονται από τους σεισμούς κινούνται μέσα και αντανακλώνται από το υλικό στο εσωτερικό ενός πλανήτη ή της Σελήνης, βοηθά τους επιστήμονες να δημιουργήσουν έναν λεπτομερή χάρτη του εσωτερικού του αντικειμένου.
Σεληνιακά σεισμικά δεδομένα υπάρχουν από την αποστολή Apollo αλλά η ανάλυσή τους είναι πολύ χαμηλή για να προσδιορίσουμε με ακρίβεια την κατάσταση του εσωτερικού πυρήνα. Έως τώρα γνωρίζουμε πως υπήρχε ένας ρευστός εξωτερικός πυρήνας το τι ακριβώς περιλαμβάνει είναι ακόμη υπό αμφισβήτηση. Τα μοντέλα ενός στερεού και ενός πλήρως ρευστού συμβαδίζουν εξίσου καλά με τα δεδομένα του Apollo.
Προκειμένου να κατορθώσουν να κατανοήσουν να λύσουν μια και καλή το συγκεκριμένο ζήτημα ο Briaud και η υπόλοιπη ομάδα συνέλεξαν δεδομένα από διαστημικές αποστολές και πειράματα σεληνιακής τηλεπισκόπησης με laser για να καταρτίσουν ένα προφίλ διαφόρων σεληνιακών χαρακτηριστικών.
Στη συνέχεια προέβησαν στη δημιουργία πλήθος μοντέλων με διάφορους τύπους πυρήνων για να δουν τι ταιριάζει περισσότερο με τα δεδομένα της παρατήρησής τους. Ανακάλυψαν ορισμένα άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία.
Πρώτον τα μοντέλα που έμοιαζαν περισσότερο με αυτά που ήδη γνωρίζουμε περιέγραφαν ένα εσωτερικό μέρος της Σελήνης όπου το πυκνότερο υλικό πέφτει προς το κέντρο και το λιγότερο πυκνό ανεβαίνει προς τα πάνω.
Διαπίστωσαν παράλληλα ότι ο σεληνιακός πυρήνας έχει πολλές ομοιότητες με αυτόν της Γης, με ένα εξωτερικό ρευστό στρώμα και έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα. Σύμφωνα με τα μοντέλα ο εξωτερικός πυρήνας έχει ακτίνα περίπου 362 χιλιόμετρα και ο εσωτερικός πυρήνας έχει ακτίνα περίπου 258 χιλιόμετρα δηλαδή περίπου το 15% της συνολικής ακτίνας της Σελήνης.
Ο εσωτερικός πυρήνας, διαπίστωσε η ομάδα, έχει επίσης πυκνότητα περίπου 7.822 κιλά ανά κυβικό μέτρο πολύ κοντά στη πυκνότητα του σιδήρου.
