Αν έχετε μεγαλώσει και ζείτε ακόμα σε αυτή τη χώρα, δεν γίνεται να μη νιώθετε ότι η ποιότητα ζωής μας έχει χειροτερέψει. Δεν αναφέρομαι μόνο στις οικονομικές μας δυνατότητες, αλλά και στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε, στις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας. Αν δε μεγαλώνετε και παιδιά σε αυτή τη χώρα, δεν γίνεται να μην απελπίζεστε με το πόσο χειρότερη ακόμα ενδέχεται να γίνει η δική τους ζωή.
Παρ’ όλα αυτά, για να μην αφήνουμε και την ιδιωτική πρωτοβουλία στο απυρόβλητο, η συναυλία των Imagine Dragons στο ΟΑΚΑ, για την οποία είχαμε εισιτήρια, μάθαμε ότι θα γινόταν κανονικά – εν μέσω όλης αυτής της κακοκαιρίας και ενώ το 112 εξέδωσε προειδοποιητικό μήνυμα για περιορισμό μετακινήσεων.
Με τον κόσμο συγκεντρωμένο μέσα στις λάσπες του εξωτερικού χώρου του ΟΑΚΑ, φορώντας αδιάβροχα και κρατώντας ομπρέλες στα χέρια,η διοργανώτρια εταιρία διαβεβαίωσε ότι τα έντονα καιρικά φαινόμενο υποχωρούν – και εμείς θέλαμε πολύ να δούμε αυτή τη μπάντα. Πήραμε, λοιπόν, τις δικές μας ομπρέλες –και την απόφαση ότι θα βραχούμε λίγο– και πήγαμε να δούμε το αγαπημένο μας συγκρότημα, που απτόητο τα «έδωσε όλα» στη σκηνή παρά τη βροχή, όπως έχει κάνει ξανά σε αντίστοιχες συναυλίες υπό βροχή στο εξωτερικό.
Το λάθος δεν ήταν ότι αποφασίσαμε να πάμε σε μία συναυλία μια βροχερή μέρα. Το λάθος ήταν ότι εμπιστευτήκαμε –και εμπιστευόμαστε καθημερινά, όσο κι αν μας διαψεύδει– το κράτος στο οποίο ζούμε, πιστεύοντας ότι έχει φροντίσει να καθαρίσει τα φρεάτια και να λάβει όλα τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα για να μην γίνονται ποτάμια οι δρόμοι. Το λάθος είναι ότι κανένα σοβαρό έργο δεν γίνεται προληπτικά και καταφεύγουν απλώς στο 112, το μήνυμα της εκκένωσης, της καταστολής. Το λάθος είναι ότι οι διοργανωτές δεν ανέβαλαν τη συναυλία, ώστε να μην ταλαιπωρηθεί ο κόσμος στους δρόμους – ίσως εμπιστεύονται κι αυτοί υπερβολικά αυτό το κράτος…
Κανένα κράτος δεν θα σε σώσει – μπορεί μάλιστα και να σε πετάξει στη θάλασσα. Το αν θα φοράς ή όχι σωσίβιο είναι δικό σου πρόβλημα. Το κράτος μας το ονομάζει «ατομική ευθύνη». Και ακριβώς επειδή η ευθύνη είναι δική σου, κανένας κράτος δεν έχει δικαίωμα να σε χαρακτηρίσει ανεύθυνο.
Κάθε μέρα, με όλα όσα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα, συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο πόσο μόνοι και απροστάτευτοι είμαστε. Ονομάζεται «ατομική ευθύνη». Μεταφράζεται σε «κρατική ανευθυνότητα».
