Βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης, υπάρχει μια τεράστια δεξαμενή νερού και εκτιμάται ότι περιέχει τριπλάσια ποσότητα νερού σε σύγκριση με όλους τους ωκεανούς που γνωρίζουμε, κάτι που φέρνει σειρά επιστημόνων να πανηγυρίσουν καθώς ήταν κάτι που έψαχναν δεκαετίες ενώ αλλά ζει πολλά δεδομένα.
Εξετάζοντας την ταχύτητα των κυμάτων σε διαφορετικά βάθη, η επιστημονική ομάδα μπόρεσε να προσδιορίσει το είδος των πετρωμάτων από τα οποία πέρασαν τα κύματα πριν φτάσουν στους αισθητήρες.Στη συνέχεια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου 700 χιλιόμετρα κάτω από τα πόδια μας, στη λεγόμενη «μεταβατική ζώνη» μεταξύ του κατώτερου μανδύα και του ανώτερου μανδύα, υπήρχε ένα πέτρωμα που ονομάζεται ρινγκουντίτης.
Τι είναι ο ρινγκουντίτης
Επισημαίνεται ότι ο ρινγκουντίτης σχηματίζεται μόνο κάτω από την έντονη πίεση που παρατηρείται προς το κέντρο του πλανήτη μας. Μόνο ένα δείγμα από το εσωτερικό της Γης – έχει βρεθεί επίσης σε μετεωρίτες – έχει ανακαλυφθεί, παγιδευμένο μέσα σε ένα μικροσκοπικό διαμάντι. Ακόμα, ο ρινγκουντίτης περιέχει νερό, όχι ως υγρό, αλλά παγιδευμένο μέσα στη μοριακή δομή των ορυκτών.
Ο γεωφυσικός, Στιβ Γιάκομπσεν, σε σχετική ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Northwestern, έχει αναφέρει το εξής: «Ο ρινγκουντίτης είναι σαν σφουγγάρι, που απορροφά το νερό. Υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο στην κρυσταλλική δομή του ρινγκουντίτη, που του επιτρέπει να προσελκύει το υδρογόνο και να παγιδεύει το νερό. Αυτό το ορυκτό μπορεί να περιέχει πολύ νερό στις συνθήκες του βαθέος μανδύα».
Η έρευνα για την παρουσία νερού κοντά στο κέντρο της Γης
Προηγούμενα πειράματα έδειξαν ότι ο ρινγκουντίτης μπορεί να περιέχει έως και 1,5% νερο και τα σεισμικά κύματα που ανιχνεύθηκαν, ήταν συμβατά με το εν λόγω πέτρωμα, το οποίο περιέχει νερό.
Η επιστημονική ομάδα υπολόγισε ότι αν μόνο το 1% του πετρώματος στη λεγόμενη «μεταβατική ζώνη« είναι νερό, αυτό σημαίνει ότι περιέχει τρεις φορές περισσότερο νερό από όλους τους ωκεανούς στην επιφάνεια της Γης. Αυτό, μάλιστα, ταίριαζε με τα αποτελέσματά τους, τα οποία δημοσιεύθηκαν, τον Ιούνιο του 2014, στο «Science».
«Αν υπάρχει σημαντική ποσότητα H2O στη μεταβατική ζώνη, τότε θα πρέπει να συμβαίνει κάποια τήξη σε περιοχές, όπου υπάρχει ροή στον κατώτερο μανδύα και αυτό συνάδει με όσα βρήκαμε» είχε δηλώσει ο σεισμολόγος, Μπράντον Σμαντ.
Πάντως, ο Στιβ Γιάκομπσεν πιστεύει ότι η μελέτη συμβάλλει στην απόδειξη ότι το νερό της Γης «προήλθε από μέσα», όπως έχει υποστηρίξει στο «New Scientist».
