Η χθεσινή εκδήλωση της «Ομάδας Αλήθειας» στο VIP Lounge στο Μαρούσι δεν ανέδειξε την αλήθεια· την γελοιοποίησε
Παρουσίες που τα πεπραγμένα και ο χρόνος τους τοποθέτησε εκτος κάδρου
Ήταν μια παρέλαση πολιτικού ναρκισσισμού, ένα θλιβερό πανηγύρι αυτο-αναγνώρισης από πρόσωπα που, αν και ο χρόνος τα τοποθέτησε εκτός κάδρου, επιχειρούν σήμερα ,με αυταρχική νοοτροπία και θλιβερή προσκόλληση στο παρελθόν , να ανασυστήσουν την προσωπική τους σημασία ως θεματοφύλακες της “γραμμής”.
Η επιτομή της πολιτικής αγωνίας να παραμείνουν κάποιοι “σχετικοί” μέσα από την κολακεία
Η παρουσία των κυρίων Γιώργου Πατούλη, πρώην Νομάρχη Αττικής, και Σοφρώνη Βανίτα, πρώην προέδρου της ΔΕΕΠ Ανατολικής Αττικής, δεν ήταν παρά η επιτομή της πολιτικής αγωνίας να παραμείνουν “σχετικοί” μέσα από την κολακεία. Κανείς από αυτούς δεν εκπροσωπεί επίσημα το κυβερνών κόμμα. Ούτε φέρουν πολιτική εντολή, ούτε διαθέτουν την ηθική κάλυψη της βάσης.
Θεωρώ αδιανόητο να βλέπω το κόμμα να χρησιμοποιείται από παραγοντίσκους ως μέσο επιβίωσης
Ως δημοσιογράφος, πολιτικά ενεργή οντότητα, αλλά και εκλεγμένη από τη βάση της Νέας Δημοκρατίας στην πρώτη θέση Συνέδρου Ανατολικής Αττικής, θεωρώ αδιανόητο να βλέπω το κόμμα να χρησιμοποιείται από παραγοντίσκους ως μέσο επιβίωσης. Η Νέα Δημοκρατία οφείλει να κοιτά μπροστά. Δεν είναι το προσωπικό κτήμα κανενός – ούτε των ευνοούμενων, ούτε των επαγγελματιών “χειροκροτητών” του κάθε αρχηγού. Το κόμμα έχει ηγέτη. Ο ηγέτης κρίθηκε πρόσφατα, στις Ευρωεκλογές, και οι πολίτες μίλησαν.
Η βάση απαιτεί σοβαρότητα, αλήθεια και προσήλωση στην πολιτική ουσία
Δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε: οι δημοσκοπήσεις μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Η αυτοδυναμία, αν συνεχίσουμε να θρέφουμε τις αυταπάτες των κολάκων, θα παραμείνει όνειρο θερινής νυκτός. Η βάση απαιτεί σοβαρότητα, αλήθεια και προσήλωση στην πολιτική ουσία – όχι κοσμικές εμφανίσεις στο Μαρούσι και δημόσιες φιλοφρονήσεις μεταξύ επαγγελματιών της αυλοφροσύνης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε: δεν θα ανεχθούμε άλλο τη λογική «πατώ επί πτωμάτων για να επιβιώσω». Το κόμμα δεν είναι εφαλτήριο φιλοδοξιών, αλλά όργανο πολιτικής έκφρασης και υπευθυνότητας. Ειδάλλως, η κοινωνία θα μας ξεπεράσει. Και δικαίως.
